سعیدمحمد زاد اکبری روز یکشنبه در گفت و گو با اگزیم نیوز، محدودیت‌های صادراتی بعد از برقراری تحریم‌ها و رفع تعهدات ارزی را برخی از دلایل کاهش صادرات فرش دستباف عنوان کرد و افزود: می توان با تدوین راهبردهای هدفمند و برنامه‌های مدون بازاریابی، بازارسازی وحفظ بازارهای کنونی، ایجاد هماهنگی بین تشکل‌های تولیدی و صادراتی و ایجاد مکانیزم و ضوابط برای جلوگیری از صادرات فرش‌های نامرغوب و فاقد کیفیت، زمینه افزایش صادرات فرش را فراهم کرد.

وی با بیان آنکه پیشتر سهم فرش ایران در بازارهای جهانی حدود ۴۳ درصد بود، اظهار داشت: در دولت سازندگی قرار بود که این سهم تا ۶۰ درصد افزایش یافته و درآمد حاصل از این کالا جایگزین درآمدهای نفتی شود اما با گذشت سال‌ها از آن زمان نه‌ تنها این هدف محقق نشده بلکه سهم فرش ایرانی در بازارهای جهانی بسیار کمتر از قبل شده است.

وی اضافه کرد: مدیریت‌های سفارشی و تشریفاتی و همچنین قرار دادن افرادی با کمترین آشنایی با فرش دستباف در رأس امور سبب شده بازارهای جهانی ایران بیش از پیش از دست برود.

زاد اکبری ادامه داد: پیشتر که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی متولی این بخش بود، با رایزن‌های فرهنگی اقدامات خوبی برای معرفی این هنرصنعت انجام می‌داد به طوری که این وزارتخانه در بخش بازارسازی مناسب، سفارش‌گیری و جذب مشتری با هدف توسعه صادرات خیلی خوب فعال بود اما این روند با جایگزین کردن افراد غیرمتخصص و غیر مرتبط با این بخش تغییر کرد و شیب درآمدها نزولی شد.

وی به تلاش کشورهای دیگر با هدف افزایش حضور خود در بازار فرش دستباف دنیا اشاره و بیان کرد: امروزه ترکیه مشوق ها و یارانه‌های بسیاری به تولیدکنندگان این صنعت می‌پردازد تا بازار مناسبی برای فرش ابریشمی خود ایجاد کند.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: تحریم‌ها و محدودیت‌های بانکی در کنار سوءمدیریت‌ها، شرایطی را فراهم آورده که بیشترین سود حاصل از صادرات نصیب دلال‌ها و واسطه‌ها شود و در نهایت تولیدکنندگان روز به روز ضعیف‌تر از گذشته شوند.

اکبری با اشاره به ویژگی‌های منحصربفرد فرش دستباف ایرانی در اشتغالزایی و درآمدزایی، یادآور شد: تولید فرش دستباف ایران از ابتدایی‏ ترین مراحل تولید تا رسیدن به دست مصرف‏‌کننده حدود ۳۰ فرصت شغلی را در خود جای می‏‌دهد، بنابراین این صنعت به لحاظ حجم اشتغال جزء صنایع دارای بیشترین سهم است.

وی تاکید کرد: این هنر، ویژگی‌ خاص ایرانی است که می‌تواند با ریل‌گذاری صحیح و منطقی، نه‌تنها مشکلات بخش اشتغال را رفع کند، بلکه پویایی اقتصادی را برای کشور به ارمغان بیاورد.